Sunday, March 20, 2011

എന്നിട്ടും

വീണ്ടു ഞാന്‍ ഈ ജാലക പടികളില്‍ പിടിച്ചു

ഒരു ഇരമ്പലോടെ തോര്‍ന്നു തുടങ്ങുന്ന മഴയുടെ

അവസാന തുള്ളിയ്ക്കായി നോക്കി ..........

അകലെ എന്തോ പറയാന്‍ ബാക്കി വെച്ച് ..

ആരില്‍ നിന്നോ ഓടി ഒളിക്കാന്‍ ശ്രെമിക്കും

പോലെ സുര്യന്‍ ................

വീണ്ടും സന്ധ്യയുടെ വരവായി ....

ഈ സന്ധ്യമാത്രം തീരെ ചെറുതാണ് അല്ലെ ??

പക്ഷെ ഈ സന്ധ്യക്ക് ഒരു പാട് സൌന്ദര്യം ഉണ്ട് ..

ഒരു പാട് അര്‍ഥം ഉണ്ട് .............

പക്ഷെ ഒരു നഷ്ടപെടലിന്റെ വേദന

മതി ആവുവോളം .എന്തിനെന്നു അറിയില്ല

ഈ സന്ധ്യുടെ വരവ് ............

ഒരു സുന്ദരി ആയി ആരെയും മോഹിപ്പിക്കും

വര്ങ്ങളായി .........................

ഒടുവില് എല്ലാ നിറങ്ങളും അടങ്ങിയ ചായകുപ്പി

തട്ടി മറിച്ചിട്ട കുട്ടിയെ പോലെ അവള്‍

എല്ലാ വര്നഗലും ഒടുവില്‍ ഒരു ഒരു കറുപ്പ് ആയി മാറ്റി

എന്നിട്ടും ഈ സന്ധ്യില്‍ ആണ് എന്റെ പ്രാര്‍ഥനകള്‍

2 comments:

SHIJO. K. GEORGE said...

njan vayichu....... :)

Manoraj said...

കൊള്ളാം ..